تاریخ و تحلیل هویتساز است. و از آنجایی که بیهویتی ما برای دشمنانمان بسیار مهم است روی این مُوَلِّدین هویت تمرکز کردهاند و به صورت ویژهای به تحریف آن پرداخته و میپردازند.
این مستشرقین هستند که تاریخ ما را روایت میکنند تا مانع شکلگیری هویت ما بشوند. و در بُعد تحلیل وقایع روز هم نیز علاوه بر کمکاریهای خودمان، تمرکز شده است که نارسا و گنگ باشیم؛ نارسایی حتی مانع دیدن شده است چه برسد به توان روایت کردن که به تحلیل بینجامد.
هویتسازی به وسیله تاریخ و تحلیل را باید بسیار جدی گرفت. در هر زمینهای اگر قصد هویتسازی داشته باشید از بهترین راهها بیان تاریخ در آن زمینه است به عنوان نمونه برای تربیت طلاب بیان تاریخ و میراث و تراث تهذیبی، راهکار ویژهای است. حتی اگر در یک دانشی تصمیم بر هویتسازی باشد نیز بیان تاریخ آن دانش، شتاب زیادی به شکلگیری آن هویت دانشی میدهد به عنوان نمونه اگر هویت فقهی میخواهیم، باید تاریخ فقه و فقها را بدانیم.
هویتسازی به وسیلهی تاریخ و تحلیل آنقدر دارای اهمیت هست و آن قدر راهکار ویژهای هست که بروی آن تمرکز شود و پایاننامه و مقالات متعدد در باب آن نوشته شود.